پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

اگر نمی‌دانید که ماجرای کدوی مولوی چیست، به ما ربطی ندارد به مثنوی مولوی مراجعه کنید، توضیح داده است. آقای دکتر محمد فاضلی هم خوب به مسئله برق و قیمتگذاری و میزان یارانه اشاره کردند، اما کدوی مولوی را ندیدند و مردم را به دردسر انداخته اند. جناب دکتر، بهتر نمی‌بود اندکی هم در خصوص متوسط درآمد ماهیانه و ارتباط آن با نرخ انرژی و مواردی همانند صحبت می‌کردید؟ با این تحلیل کاملا دقیق و البته بشدت نادرست تان، دست مدیران وزارت نیرو را برای تداوم ناکارآمدی بازگذاشته اید. آیا می‌دانید بهره وری در صنعت تولید و توزیع برق چقدر است و به چه میزان اتلاف داریم؟ آیا می‌دانید که متراژ واحد مسکونی در روند محاسبه بهای برق محاسبه نمی‌شود؟ آیا از برق دزدی هاو فساد‌های ریز و درشت پیمانکاران فعال در حوزه برق هم اطلاع دارید؟ شما را به مطالعه داستان کدوی مولوی دعوت می‌کنیم.

کشور ما دچار معضل «بحران تصمیم‌گیری» است. نظام سیاسی ما در بزنگاه‌ها یا تصمیم نمی‌گیرد، یا آنقدر تصمیم‌گیری را به تعویق می‌اندازد که هزینه‌های بسیاری بر کشور تحمیل می‌شود. این معضل تا آن اندازه جدی است که هنوز بر سر تصمیم‌های گرفته شده در گذشته هم بحث‌ها و تردیدهای جدی وجود دارد. پذیرش قطعنامه 598 و برجام، دو نمونه بارز این تصمیم‌هاست که هنوز برخی سر آن «ان قلت» دارند. از سوی دیگر ما درحالی با مسأله تصمیم‌گیری مواجه هستیم که نظام سیاسی ما با چالشی به نام «صنعت جلسه» (به تعبیر دکتر مسعود نیلی) هم رو‌به‌رو است.

انقلاب اسلامی ایران در آستانه چهلمین سالگرد پیروزی خود قرار دارد. درباره علت وقوع انقلاب اسلامی تا کنون روایت های زیادی بیان شده است. در میان این روایت ها، روایت اقتصادی از علت وقوع انقلاب اسلامی خیلی پررنگ نیست. البته برخی رسانه های فارسی در خارج از کشور بارها درباره وضعیت اقتصادی کشور تولید محتوا کرده اند. این رسانه ها می گویند ایران پیش از انقلاب اسلامی در ریل توسعه قرا گرفته بود. بالا رفتن قیمت نفت در سالهای آخر حکومت رژیم پهلوی یکی از محورهای تبلیغاتی این رسانه ها را تشکیل می دهد.

یکی از منطق های اشتباهی که ما داریم مقایسه خودمان با امارات متحده عربی و دوبی است. در حالی که دوبی یک شهر است. اگر می خواهیم خودمان را مقایسه کنیم می بینیم در تمام خاور میانه و شمال آفریقا یکی از بهترین دموکراسی ها و یکی از بهترین رشدهای اقتصادی را داریم. مشکل ما تلاطم های سیاسی است که چه در زمینه روابط بین المللی چه در داخل پدید می آید و اقتصاد را مثل بازی مار و پله عقب می‌کشد؛ وگرنه عملکرد اقتصاد ایران اصلا با مصر، عربستان، سوریه، عراق و اردن قابل مقایسه نیست.

مهمترین سؤال این است که بودجه سال 1398 شامل چه تمهیداتی است که یارانه‌ها هدفمند و مالیات‌ها وصول شود تا عده‌ای بیست هزار فرسنگ زیر خط فقر باقی نمانند؟